Ο μεγάλος σε μήκος δρόμος στη ΒΔ-Δ πλευρά του χωριού μετά την διασταύρωση του με τον τρίτο στο χωριό παράλληλο δρόμο δίπλα από το σπίτι του Γιάννη Αντωνίου Σαρρή (13122) #2478 και της Αγλαΐας Μπεγλέρη (156) #2461 συνεχίζεται χωρίς εμπορική δραστηριότητα, εκτός από ένα μικρό μπακαλικάκι που είχε μέχρι το γάμο της κόρης της, η Φλωρεντία(1) σύζ. Περράκη Μπαφαλούκου (11132) #1426. (Σημ. το μαγαζάκι αυτό ήταν εκεί που είναι σήμερα το σπίτι της Μαρουλίτσας Σάλαρη συζ. Λινάρδου Μάνεση του Σπύρου). Η πρώτη πρός τα δεξιά του μεγάλη κατηφορική διασταύρωση οδηγεί στο γιοφύρι του ποταμού και εκείθεν στη Χώρα. Στην αρχή της δεξιάς της πλευράς ήταν το σπίτι της Πηνελόπης συζ. Αθανασίου Γιαλούρη (2). Η Πηνελόπη περίμενε κάθε πρωί τα σκολιαρόπουλα για να τους δώσει ένα καλαθάκι που περιείχε δήθεν αυγά για τον γιό της τον Γιώργη Αθ. Γιαλούρη (12235) #2966 που έμενε στη χώρα γιατί ήταν υφασματέμπορος. Εμενε σ’ένα σπίτι κάτω από το σημερινό επί της πλατείας Καΐρη Μουσείο και τους έλεγε να τ’αφήσουν μποστά στην πόρτα του και του να την κτυπήσουν δυνατά, γιατί αργούσε να ξυπνήσει και ν’ανοίξει το μαγαζί. Κάποτε η περιέργεια έκαμε τα παιδιά να σηκώσουν την πετσέτα με την οποία ήταν σκεπασμένο το καλαθάκι και αντί αυγών είδαν πως περιείχε πέτρες! Αριστερά στην αρχή του κατηφορικού δρόμου ήταν το σπίτι του Νικολάου Γιαλούρη (12222) #2939 και της συζύγου του Ασημίνας(3). Στον κήπο μπροστά από το σπίτι υπήρχε ένας πελωρίων διαστάσεων ερινεός (ορνός, αγριοσυκιά), και κάτω απ’αυτόν καθόταν το καλοκαίρι η γριά Κουτσούκαινα (4) και μάθαινε, πιάνοντας κουβέντα με όλους τους χωριανούς που πηγαινοερχόταν στη Χώρα και στεκόντουσαν κάτω από τη σκιά του ερινεού για να αποφύγουν τον καυτό ήλιο του καλοκαιριού, όλα τα νέα του χωριού. Συνεχίζοντας πάνω στον τέταρτο παράλληλο δρόμο συναντούμε στη δεξιά του πλευρά το σπίτι του Γιώργη Μιχαήλ Παλαιοκρασσά (Μπουλάκα) (1316) #2616 και στη διασταύρωση του με τον δρόμο που οδηγεί στο σπίτι της Σοφίας(5) και του Γιακουμή Κυρτάτα (141148), στο κτήμα του Βασίλη Γιαλούρη (Μπαμπαούνα) (1234) #3010 info, στο σπίτι του Γάσπαρη Πολέμη (112221) #694, του Γιαννάκη Νικ. Παλαιοκρασσά (11111134) και εκείθεν στο ρέμα του Μπιζάδου, το σπίτι του Γεωργίου Σιγάλα (11223) #3220 info (του Μάστορα όπως τον έλεγαν) και της συζύγου του Μαρίας(6).
Στην αριστερή του πλευρά, η σειρά από τα σπίτια του Θόδωρου Σιγάλα (11) #1716 και της συζύγου του Μαριγούλας(7), της Λουλίας Σταμ. Πολέμη (Σκάλαινας) (112234), νυν Μιχαήλ Πολέμη (113165) #1243 και της συζύγου του Δέσποινας(8) και του Θεοδόση Σταμ. Φαλαγγά (1473) #863, τελειώνει με το ασοβάντιστο διώροφο σπίτι της Αριάδνης Νικολ. Φαλαγγά (1229) #3192 info. Από τα νεανικά της χρόνια η Αριάδνη παρουσίασε φαινόμενα νεφροπάθειας η οποία απασχόλησε κορυφαίους της εποχής εκείνης ουρολόγους, γιατί εκτός από την αφαίρεση του ενός νεφρού της, φαινόμενα δυσλειτουργίας παρουσίασε και ο άλλος νεφρός. Ο εξ Ανδρου ουρολόγος Καΐρης ήταν ο μόνος που ανέλαβε την θεραπεία του με την μερική νεφρεκτομή του. Εκτοτε η Αριάδνη επέζησε και σχεδόν ξεπέρασε σε ηλικία τα ενενήντα χρόνια. Στον ανηφορικό δρόμο και κάτω από την ανατολική πλευρά του σπιτιού της και στην ίδια μ’αυτό σειρά είναι το σπίτι της Ειρήνης της Χαριλαΐνας(4) . Στη δεξιά του πλευρά συναντούμε το σπίτι του Μιχαήλ Μπέη (Πορδάρη) (1125) #1452 και της συζύγου του Φραέσκας και της Ανδριάνας συζ. Σταματίου Ηρακλή Πολέμη (13221) (της Κρέστας). Σ’ένα ψηλό και πυκνό κυπαρίσσι που ήταν στο κήπο του Καραπιπέρη (1318) #1897 και μπρός από το μπαλκόνι της Ανδριάνας ο Νικολός ο Μπουλάκας (10) και ο Τελείας(11) είχαν κρεμάσει ένα γκαζοντενεκέ και μέσα σ’αυτόν είχαν βάλει μια πέτρα. Μ’ενα μακρύ σύρμα τον κουνούσαν κρυμμένοι πίσω από την μάντρα του Σχολείου, όταν η Ανδριάνα έβγαινε στο μπαλκόνι της για ν’ απολαύσει τη θέα .Ο θόρυβος από τα κτυπήματα της πέτρας στα τοιχώματα του τενεκέ ενοχλούσαν πολύ την Ανδριάνα και κατέβαινε απ’το μπαλκόνι για να εξακριβώσει την προέλευση του. Οταν όμως κατέβαινε, ο θόρυβος σταματούσε, για να επαναληφθεί όταν η Ανδράνα ανέβαινε πάλι στο μπαλκόνι της... Ο ανηφορικός αυτός δρόμος από το σπίτι της Αριάδνης οδηγούσε στην είσοδο του Σχολείου, στην καμάρα του Θόδη (11125) #2039 info και μετά τη διασταύρωση με την οδό Καραπιπέρη, στην πλατεία του χωριού.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Στο χώρο αυτό, μετά την οδοιπορία μου στους κυριότερους και πιο πολυσύχναστους Στενιώτικους δρόμους, θα’θελα να εκφράσω τον βαθύτατο σεβασμό μου στην μνήμη των εκλειψάντων που έζησαν σ'αυτούς. Ιδιαίτερα ευχαριστώ τον αγαπημένο μου ανιψιό, τον Νικολό, για την ηλεκτρονική ανάρτηση και την ποικιλοτρόπως συμβολή του στο Στενιώτικο ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ μου.
Επαμεινώνδας Δημητρίου Λογοθέτης.
___________________________________________________________________________________________________________________________________
(1) Χαζάπη Φλωρεντία του Γιαννάκη (1116) #1416 σύζ. Περάκη Μπαφαλούκου του Αντωνίου. Η κόρη της ήταν η Μαριγώ (111322) #4018 που παντρεύτηκε τον Σαρρή Σταμάτη του Αντωνίου και η οποία απέθανε λίγο μετά το γάμο τους. (2) Χαζάπη Πηνελόπη του Γιαννάκη (1215) #1460 σύζ. Γιαλούρη Αθανασίου του Μιχαήλ. (3) Κουτσούκου Ασημίνα του Ανδρέα (12162) #2803 info (4) Κουτσούκου Ειρήνη του Χαριλάου (11115) #2565 info σύζ. Κυρτάτα Νικολάου του Μιχαήλ (5) Κουτσούκου Σοφία του Μιχαήλ (1214) #2216 (6) Παλαιοκρασσά Μαρία του Νικολάου (Κίτσα) (13153) - info (7) Γιαλούρη Μαριγούλα του Μιχαήλ (12321) #1715 (8) Θεοδωράκη Δέσποινα του Αχχιλέα (114) - (9) Χαζάπη Φρατζέσκα του Αντωνίου (1142) #1451 (10) Παλαιοκρασσάς Νικόλαος του Μιχαήλ (131541) #1703 info . (11) Σύμπουρας Σταμάτης του Μιχαήλ (12222) #1887.
|
Πάνω: Στη δορυφορική φωτογραφία, η διαδρομή σημειώνεται με γαλάζια γραμμή. Διακρίνεται η αρχή του δρόμου που οδηγεί προς τα κάτω στη φωτογραφία, στον ποταμό (διακεκομμένη γαλάζια γραμμή). Με άσπρο κύκλο σημειώνεται το σπίτι της Αγλαΐας Μπεγλέρη και του συζύγου της Γιάννη Σαρρή. Με κίτρινο κύκλο το σπίτι της Αριάδνης. Με κόκκινο κύκλο το σπίτι του Νικολού Γιαλούρη (νυν Παντελή Βούλγαρη και Ιωάννας Καρυστιάνη).
|
Επάνω: Ο δρόμος από το Χωριό στο γεφύρι του ποταμού, όταν αντικαθιστούσαν τα πέτρινα σκαλοπάτια (κατασκευής 1907) με τσιμεντένια.
Στη αριστερή φωτογραφία σε πρώτο πλάνο αριστερά με το άσπρο καπέλο διακρίνεται ο Γιαλούρης Γιαννάκης του Αθανασίου (12233).
Τα πέτρινα σκαλοπάτια αποτελούνταν από στρογγυλεμένες πλατιές πέτρες (πλάκες) του παρακείμενου ποταμού (κροκάλες). Οι εργασίες της τσιμεντόστρωσης έγιναν το 1952. Για να δείτε τις σχετικές μαρμάρινες πλάκες του 1907 πατήστε εδώ και του 1952 αντίστοιχα πατήστε εδώ.
Τη φωτογραφία αριστερά προσέφερε ο κος Νικος Ευ.Καλογήρου Τη φωτογραφία δεξιά προσέφερε η κα κα Πολέμη Φραγκίσκη του Γεωργίου σύζ. Φαλαγκά Νικολάου του Γεωργίου |
Οδοιπορικό στους Στενιώτικους δρόμους της Μεσοπολεμικής Περιόδου. |
Μέρος β’ - δρόμοι και γειτονιές στο Κατωχώρι. |
Γράφει ο Επαμεινώνδας Δημ. Λογοθέτης |
|
Τις φωτογραφίες προσέφερε |
και τα σχόλια έγραψε ο Νικολός Εξαδάκτυλος |
|
Ο τέταρτος και χαμηλότερος από τους παράλληλους δρόμους του Χωριού - Επίλογος |