Οδοιπορικό στο Επανωχώρι. Δεύτερος παράλληλος δρόμος (από την Παναγία μέχρι το Διαραχάκι) - από το μπακάλικο του Μπουζούκου μέχρι το ξυλουργείο του Ρούσσου

Μετά την είσοδο στο σπίτι του Σάββα και κάτω από το σπίτι της Κούλας (1292) #2043 info και του Δημήτρη Πασχάλη (111211) #148 info(που χτίστηκε πάνω στη θέση που ήταν το πρώην παλιόσπιτο της «Μούγαινας»), είναι το σπίτι της Σμαρώς (12342) #1536 και του Αντρείκου Στεφάνου (Μιγαδένιου) (124) #1497.

Στο ισόγειο του ⁽⁵⁾, ο ξυλουργός από τα’Αποίκια, Πέτρος Ρούσσος άνοιξε το πρώτο στο επάνω χωριό ξυλουργείο (μαραγκούδικο) με βοηθό τον συγχωριανό του Πέτρο Χέλμη.

Ο Ρούσσος αργότερα παντρεύτηκε την μικρότερη και ωραιότερη από τις κόρες του παπα-Δημητράκη του Γκίκα, που είχε έλθει από την Πάρο το 1931, σαν εφημέριος στην ενορία της Παναγίας.

Κατοικούσε με την παπαδιά και τις τρεις κόρες του στο σπίτι της Ορσάκης (123), συζύγου Μιχαήλ Μάνεση (1111256) #463 info η οποία πέθανε μετά τον τοκετό της από επιλόχειο πυρετό. Από τις κόρες του παπα-Δημητράκη η πρώτη, παρέμεινε ανύπανδρη και απ’ότι λέγονταν ήταν μέλος της (θρησκευτικής) οργάνωσης «Ζωή». Η δεύτερη, η Κατίνα με τα προτεταμένα και ευτραφή στήθη της παντρεύτηκε έναν εργολάβο από την Πάρο. Η Τρίτη, η Ελένη, με το αρχαιοελληνικό της πρόσωπο παντρεύτηκε τον Πέτρο Ρούσσο.

Ο παπα-Δημητράκης εξέτρεφε γαλοπούλα που κάθε βράδυ τάιζε με ένα καρύδι.

Μετά την αποχώρηση του Ρούσσου, το ξυλουργείο εξακολουθούσε να λειτουργεί για λίγο χρονικό διάστημα, ο Θόδωρος Τζιβάρας, από τις Στραπουργιές.

____________________________________

⁽⁵⁾στην παρακάτω φωτογραφία, το κτίσμα στον ανοικτό πράσινο κύκλο.

Μπακάλικο Ισαρη

Το μπακάλικο διέθετε δύο χώρους. Ο πρώτος είχε την είσοδο (δεξιά) και ένα παράθυρο (κέντρο) και αποτελούσε το κυρίως μαγαζί και ο δεύτερος που είχε το αριστερό αριστερό παράθυρο χρησιμοποιούταν σαν αποθήκη.

Κρεοπωλείο Μυλωνά

Δεξιά το κρεοπωλείο του Μυλωνά και δίπλα του στο βάθος, το Μπακάλικο του Ισαρη (και κατόπιν του Αντώνη Μπουλμέτη)

Ξυλουργείο Ρούσσου

Στη θέση που είναι σήμερα το σπίτι με τα μπλε κάγκελα

(στη διπλανή φωτογραφία δεξιά).

Οδοιπορικό στους Στενιώτικους δρόμους της Μεσοπολεμικής Περιόδου.

Μέρος α’ - δρόμοι στο Απανωχώρι.

Γράφει ο Επαμεινώνδας Δημ. Λογοθέτης

Τις φωτογραφίες προσέφερε

και τα σχόλια έγραψε ο Νικολός Εξαδάκτυλος

Γύρω στο 1933, όταν ο Γεώργιος Δημ.Ισαρης (Μπουζούκος) (1111) #2973 info επέστρεψε από την Αμερική, έκτισε απέναντι από του Θεοδόση και εμπρός από το σπίτι της μάνας του της Διαμαντώς της Καντρέλας (1123) #2972, ένα ισόγειο οικοδόμημα, που αποτέλεσε το τρίτο στο επάνω χωριό μπακάλικο ⁽¹⁾.

Ο καλοκάγαθος όμως Γιώργος, προκειμένου να αποκτήσει σταθερή πελατεία, εφάρμοσε τις «επί πιστώσει συναλλαγές». Πουλούσε τα είδη του «βερεσέ» και τα έγραφε σε ξεχωριστό για τον κάθε πελάτη «τεφτέρι».

Ετσι όμως έφτασε σε ένα στάδιο, που δεν είχε πια ρευστό για να αντικαταστήσει στο μαγαζί του τα κατ’αυτόν τον τρόπο πωληθέντα είδη του.

Αγωνίστηκε όσο μπορούσε για να το κρατήσει και τελικά το έκλεισε το 1935.

Τελικά απέκτησε και το ναυτικό επάγγελμα. Εργάστηκε ως ναυτικός σε διάφορα βαπόρια και στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου πνίγηκε μετά από τον τορπιλισμό του ατμόπλοιου «Ζαννής Λ.Καμπάνης», στις 21 Ιανουαρίου του 1942, στο οποίο υπηρετούσε ως ανθυποπλοίαρχος ⁽²⁾.

Το μαγαζί επαναλειτούργησε το 1937 ο Αντώνης Ιωάννου Μπουλμέτης (133) #3747 info, αφού λόγω σοβαρού πνευμονικού νοσήματος δεν μπορούσε να συνεχίσει το ναυτικό του επάγγελμα. Τη λειτουργία του διέκοψε κατά τη διάρκεια της κατοχής, για να την αρχίσει πάλι μετά απ’αυτήν και για πάρα πολλά έκτοτε χρόνια.

____________________________________

⁽¹⁾στην παρακάτω φωτογραφία, το κτίσμα στον μαύρο κύκλο.

⁽²⁾για να διαβάσετε λεπτομέρειες για το ναυάγιο πατήστε εδώ.

Λίγο πιο πέρα και στην ίδια οικοδομική γραμμή του δρόμου, ο Σάββας Ιωάννου Μυλωνάς (11) έκτισε το 1935, μπροστά από το σπίτι του⁽³⁾, ένα μικρό μακρόστενο οικοδόμημα, που απετέλεσε το δεύτερο στο επάνω χωριό κρεοπωλείο. Ο εξοπλισμός του ήταν πρωτόγονος, με δυνατότητες για μικρά μόνον σφάγια (γίδες, αρνάκια, κατσίκια).

Όλα αυτά για να τα τεμαχίσει ο Σάββας, τα κρατούσε, σαν βοηθός η γυναίκα του Ανδριάνα, που φορούσε χειμώνα καλοκαίρι παντόφλες και γι’αυτό, όταν μιλούσαν γι’αυτήν, την αποκαλούσαν χλευαστικά «Παντόφλα». Επειδή έκανε πολύ αργές κινήσεις και θύμωνε πολύ εύκολα, την έλεγαν και «Κλώσσα».

____________________________________

⁽³⁾στην παρακάτω φωτογραφία, το κτίσμα στον μώβ κύκλο.

Το πρώτο στο επάνω χωριό και άρτια εξοπλισμένο κρεοπωλείο, για μικρά και μεγάλα σφάγια, ήταν του Θεοχάρη Ελευθερίου Καρυστινού (16) #1687 info. Αυτό βρισκόταν στον κατηφορικό από την είσοδο της Παναγίας και αριστερά για τον κατερχόμενο, δρόμο, λίγο πριν από το σπίτι της Βενετούλας (11112215) και του Γιώργου Κουτσούκου (Πέργα) (11114) #2770 info⁽⁴⁾.

Όλα τα κρεοπωλεία του χωριού ανέστειλαν τη λειτουργία τους στην κατοχική περίοδο και άρχισαν να λειτουργούν κανονικά μετά τη λήξη του πολέμου. Τότε τη λειτουργία του κρεοπωλείου του Σάββα ανέλαβαν οι από τη Βουρκωτή αδελφοί Φραέσκος και Βασίλης Γεωργίου Ζαννάκης, γιατί ο Σάββας πέθανε στη διάρκεια της κατοχής, από καρκίνο του λάρυγγος.

____________________________________

⁽⁴⁾στην παρακάτω φωτογραφία, το κτίσμα στον πορτοκαλί κύκλο.

Κρεοπωλείο Καρυστινού

Το κτίσμα του κρεοπωλείου φαίνεται στην διπλανή (πάνω) φωτογραφία κάτω δεξιά από καμπαναριό της Παναγίας με τα σκέπαστρα πάνω από την πόρτα της εισόδου και του παράθυρου που βλέπουν στο δρόμο.

Στην (κάτω) φωτογραφία δεξιά, είναι το κτίσμα

στο κέντρο και δεξιά,

με την καπνοδόχο στο δώμα του.