|
Στην δέκατη πέμπτη σελίδα του κειμένου του Sam Soter, γίνεται συνεχίζεται η αναφορά στη μητέρα του, Μαρία Μαργέτη. |
|
σελίδα 15
Ένα επίτευγμα για το οποίο η Μαρία ήταν υπερήφανη ήταν η αποφασιστικότητα και η επιτυχία να διαβάζει και να γράφει στην Αγγλική γλώσσα και να αποκτήσει την Αμερικανική υπηκοότητα. Παρακολουθούσε νυκτερινό σχολείο το οποίο δημιουργήθηκε για να διευκολύνει τους μετανάστες να αποκτήσουν ευχέςρεια στη γλώσσα και να αποκτήσουν την Αμερικανική υπηκοότητα. Επέμενε και τελείωσε τα μαθήματα και πέρασε με επιτυχία όλες τις απαιτήσεις για την απόκτηση της υπηκοότητας. Εξακολούθησε να παρακολουθεί το θέμα της γλώσσας και γράφτηκε συνδρομητής στην τοπική εφημερίδα για να παρακολουθεί τα τοπικά θέματα. Η Μαρία ήταν μια από τις πολύ λίγες Ελληνικής καταγωγής φίλες της που βρήκαν το χρόνο και προσπάθησαν να γίνουν πραγματικοί Αμερικανοί πολίτες και ψηφοφόροι. Ο σύζυγος της ο Αντώνης, που πραγματικά πίστευε στον Αμερικανικό τρόπο ζωής την βοηθούσε και την ενεθάρρυνε. Η Μαρία ουδέποτε έχασε κάποια ψηφοφορία. Απέκτησε ακόμα την αυτοπεποίθηση να συζητάει με επιχειρήματα τα τοπικά πολιτικά θέματα που αφορούσαν την κοινότητα στην οποία ζούσε.
Η Μαρία Soter ήταν ένα εξαιρετικό ανθρώπινο πλάσμα που φρόντιζε και θυσιάζονταν για να βοηθάει τους άλλους. Το σπιτικό της ήταν ανοικτό στους επισκέπτες όλο τον καιρό. Το σπίτι, γωνία Northeast 10th Avenue και Tillamook ήταν μια κυψέλη δραστηριότητας και τόπος συνάντησης για ένα μεγάλο κύκλο μεταναστών Ελληνικής καταγωγής.
Η Μαρία ήταν μια υπερήφανη γιαγιά. Εδωσε πολλή αγάπη στα εγγόνια της και σε ένα ευρύ κύκλο συγγενών της αλλά και σε απλούς φίλους. Πέρασε μια εξαιρετική ανάμνηση και παράδειγμα σε όλους . |