|
Στην ένατη σελίδα του κειμένου του Sam Soter, υπάρχει αναφορά για τα πρώτα χρόνια των αδελφών Αντώνη και Νικόλαου στο Clifton και η απόφαση τους να παντρευτούν κοπέλες από τις Στενιές. |
|
σελίδα 9
Ο θείος του Αντώνη, (σημ. ο Δημήτρης) Φαλαγκάς, εκείνη την εποχή ζούσε και εργάζονταν στο Clifton, έτσι ανέλαβε να έχει το νου του τον Αντώνη. Η εκπαίδευση και η εμπειρία του Αντώνη του επέτρεψαν να αποκτήσει τέτοια γνώση της Αγγλικής γλώσσας, που την έμαθε τόσο καλά, ώστε η εκεί κοινότητα τον επέλεξε στη σχολική επιτροπή σαν πρόεδρο. Η σχολική περιφέρια είχε δύο δημοτικά σχολεία στην περιοχή του Clifton και της κοντινής κοινότητας του Bradwood. Η εκπαιδευτική εμπειρία του Αντώνη ήταν πάνω του μέσου όρου, και αυτή του έδωσε τη δυνατότητα να κατέχει όχι μόνο την Ελληνική και την Τουρκική γλώσσα, αλλά επίσης της Ρωσικής και της Γαλλικής. Ήταν υποστηρικτής του θέματος της εκπαίδευσης στην κοινότητα των μεταναστών της οποίας ήταν μέλος. Οι εκπαιδευτικές εμπειρίες στις ΗΠΑ, τον ώθησαν να βοηθήσει τον νεώτερο αδελφό του Νικόλαο να εκμάθει την Αγγλική γλώσσα όταν ο Αντώνης κανόνισε να έρθει ο Νικόλαος να τον συναντήσει στο Clifton. Ο Αντώνης έγινε ένας αληθινός Γιάνκης, αποκτώντας ακόμα και πάθος με το μπέιζμπολ. Ηταν ένα από τα πολύ λίγα Ελληνικής καταγωγής άτομα που έδειξαν ενδιαφέρον για την Αμερικανική αθλητική σκηνή. Αγαπούσε τους Portland Beavers της τότε λίγκας της Ακτής του Ειρηνικού. Παρακολουθούσε παιχνίδια στο Old Bond Street Park στο Portland, όταν ζούσε στο Portland και άκουγε τους αγώνες στο ραδιόφωνο. Ο Αντώνης αναλάμβανε τις ευθύνες του σαν πολίτης πολύ σοβαρά. Ψήφιζε, μελετούσε και ζητούσε να είναι ενήμερος για τα τοπικά και εθνικά θέματα. Ηταν Ρεπουμπλικάνος, μόνος ανάμεσα σε μια θάλασσα από Δημοκρατικούς μέσα στον κύκλο των φίλων του. Ο Αντώνης ζούσε και εργάζονταν στο Clifton σαν αλιέας σολομού. Όταν ξέσπασε ο πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος κατaτάχτηκε στο Στρατό και υπηρέτησε τη θητεία του στο Στρατόπεδο Lewis της πολιτείας Washington. Οι γραμματικές του γνώσεις του επέτρεψαν να πάρει καθήκοντα Οπλίτη Εφοδιασμού. Μετά το στρατό, ο Αντώνης πέρασε μερικά χρόνια στο Portland εργαζόμενος συνεταιρικά με κάποιον άλλο Ελληνα σε ένα μικρό παντοπωλείο. Απέκτησε αυτοκίνητο, έμαθε να οδηγεί και έγινε ένα Γιάνκης με όλα τα καλούδια. Δυστυχώς, άρχισε να αντιμετωπίζει κάποια προβλήματα υγείας και αποφάσισε να εγκαταλείψει την καθημερινή ακόμα και τις Κυριακές εργασία στο μαγαζί και να επιστρέψει στο Clifton για μια πιο ήρεμη ζωή. Ο Αντώνης και ο αδελφός του Νικόλαος, με την προτροπή των μελών της οικογένειας, αποφάσισαν ότι έπρεπε να παντρευτούν. Ο Νικόλαος υπηρέτησε στο στρατό κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και (σημ. κατόπιν) είχε καλό πόστο στην αλιεία του σολομού. Με τη μητέρα τους Ασημένια που τότε ζούσε στην Ανδρο, ήταν συνέχεια σε επαφή και η οποία επιθυμούσε να βρει δυο κατάλληλες νύφες και να τις φέρει στο Oregon. Η απόφαση πάρθηκε και η Ασημένια άρχισε την αναζήτηση. Η Ασημένια βρήκε στις Στενιές δυο νεαρές κοπέλες οι οποίες επιθυμούσαν να αφήσουν τα σπίτια τους στην Ελλάδα, να ταξιδέψουν χιλιάδες μίλια μακριά και να παντρευτούν με άνδρες που ουδέποτε είχαν συναντήσει παρά μόνο δει σε φωτογραφίες. Η Μαρία και η Χρυσάνθη έκαναν με την Ασημένια το μεγάλο ταξίδι στο Clifton της κομητείας Clatsop στην πολιτεία Oregon. Ο γάμος και των δύο ζευγαριών έγινε στο Clifton, στις 13 Οκτωβρίου 1923. |
|
Ο Νικόλαος Γεμενιτζόπουλος (κατόπιν Nick Soter) έφτασε στις ΗΠΑ το 1914 με πρόσκληση του κατά δέκα χρόνια μεγαλύτερου αδελφού του, Αντώνη.
Για την Μαρία υπάρχει στη συνέχεια αναφορά για τους γονείς της στις Στενιές, το οικογενειακό δέντρο των οποίων θα δούμε στις επόμενες σελίδες. Για την Χρυσάνθη, γνωρίζουμε ότι ήταν Στενιώτισσα και ότι είχε επώνυμο Στεφάνου. Στη σελίδα 5 φαίνεται στο σκαρίφημα του οικογενειακού δέντρου η αναφορά
Nicholas and Chrisanthy (Stefanou) Soter
Στις Στενιές υπάρχουν τρεις κλάδοι με το όνομα Στεφάνου ανεξάρτητοι μεταξύ τους. Βλέποντας όμως τα ονόματα των παιδιών του ζεύγους: Sam N. Soter, Theodora (Soter) Chris N. Soter
μπορούμε να κάνουμε την ακόλουθη σκέψη: Αν το ζευγάρι τηρούσε τα Στενιώτικα έθιμα, τότε το όνομα της μητέρας της Χρυσάνθης θα έπρεπε να ήταν Θεοδώρα. Στα τρία δέντρα με επώνυμο Στεφάνου, το δέντρο «Στεφάνου Αντώνιος», το δέντρο «Στεφάνου Ιωάννης» και «Στεφάνου Λεονάρδος του Δημητρίου» μόνο στο τελευταίο υπάρχει κάποια Θεοδώρα, αγνώστου (στον Επαμεινώνδα Δημ. Λογοθέτη που την κατέγραψε) επωνύμου η οποία παντρεύτηκε τον Στεφάνου Νικόλαο του Δημητρίου (112) #4856 .
Με τον Νικόλαο Στεφάνου η Θεοδώρα είχε πέντε παιδιά, την Χρυσάνθη, την Ευαγγελία, την Αικατερίνη, τον Αντρίκο και τον Δημήτρη. Ο Επ.Λογοθέτης είχε καταγράψει τα τέσσερα πρώτα παιδιά.
Ο κος Νικ. Αντώνογλου επιβεβαίωσε ότι πράγματι η Χρυσάνθη, μεγαλύτερη αδελφή του γαμπρού του Αντρίκου, παντρεύτηκε τον Νικόλαο Soter. Επιπλέον με πληροφόρησε και για την ύπαρξη ενός ακόμα αδελφού της Χρυσάνθης ο οποίος δεν είχε καταγραφεί στους Στενιώτες, του Δημήτρη.
Μετά από όλα αυτά έψαξα στους γάμους της Ανδριώτικης κοινωνίας και βρήκα ότι υπάρχει μια εγγραφή με ημερομηνία 18 Οκτωβρίου 1894 όπου κάποιος Στεφάνου Νικόλαος του Λεονάρδου παντρεύτηκε κάποια Ζαννάκη Θεοδώρα του Ανδρέα. Πέρα από το πατρώνυμο του γαμπρού (που δεν ταιριάζει με την περίπτωση μας, θα έπρεπε να ήταν Δημήτριος) η ημερομηνία γάμου δεν έρχεται σε αντίθεση με την εποχή που παντρεύτηκε (άγνωστο ακριβώς πότε) το ζευγάρι. Αξίζει να προσέξουμε όμως ότι ο ένας από τους γιους του ζευγαριού ονομάζεται Δημήτριος (το όνομα του παππού Στεφάνου) ενώ ο άλλος Ανδρέας! Μήπως έγινε κάποιο λάθος στην καταχώρηση εκείνη την εποχή, το οποίο δεν έγινε αμέσως αντιληπτό ή και να έγινε αντιληπτό δεν χάλαγε και τίποτα; Η εμπειρία μου στη μέχρι τώρα μελέτη τέτοιων πινάκων και μητρώων μου έχει δείξει ότι τέτοια λάθη δεν είναι και τόσο σπάνια...
Ν. Εξ. |
