|
Επιστροφή στον κατάλογο των Λαογραφικών
Λαογραφικά
Το ταχυδρομείο και τηλεφωνείο στο καφενείο του Λούη(1)
(κείμενο του Κώστα Πολέμη(2))
Ο Λεονάρδος Μπεγλέρης, ο γνωστός σε όλους μας Λούης, γύρω στο 1918 επέστρεψε στο χωριό μαζί με τον πατέρα του, Νικολό ή Νίκουλα από την Αυστραλία όπου επί δεκατέσσερα περίπου χρόνια έκαναν καριέρα στην οστρακοαλιεία. Ο Νικολός άνοιξε καφενείο στου Μπαμπίλια όπως είναι γνωστό το σπίτι που σήμερα είναι ιδιοκτησία της Φραγκούλας Μπεγλέρη-Χαζάπη. Το 1937 ο Λούης αγόρασε το σπίτι της Ευτυχίας Δημητρίου Χαζάπη(3) που ήταν γνωστή με το παρεπώνυμο Κουκούλα. Το σπίτι αυτό επισκευάστηκε, του έγιναν κάποιες μετατροπές και τελικά το ισόγειο πήρε τη μορφή του καφενείου που γνωρίζουμε σήμερα, στην άκρη της πλατείας του Χωριού. Τα εγκαίνια του καφενείου το οποίο είχε το όνομα «Κογκρέσο» έγιναν στα μέσα του 1938(3). Μετά το τέλος του πολέμου μαζί με τα καθήκοντα ταχυδρόμου, ανέλαβε και χρέη τηλεφωνητή και τηλεγραφητή. Το υπουργείο που επόπτευε τις υπηρεσίες αυτές ήταν το ΤΤΤ. Δηλαδή Ταχυδρομεία Τηλεγραφεία Τηλεφωνεία. Ξεκινούσε πολύ πρωί και πεζός φορτωμένος την δερμάτινη τσάντα με την αποστελλόμενη αλληλογραφία, πήγαινε στη Χώρα, την παρέδιδε και έπαιρνε τα προς τις Στενιές προοριζόμενα γράμματα αλλά και μικροδέματα! Πεζός πάλι επέστρεφε στο χωριό και συνέχιζε την διανομή τους κάτω από οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες. Οι Στενιώτισσες όταν άκουγαν τον χαρακτηριστικό ήχο της χάλκινης τρομπέτας του έσπευδαν στα σταυροδρόμια με λαχτάρα και αγωνία για το πολυπόθητο γράμμα από τούς ξενιτεμένους τους.
-Λούη έχω γράμμα; ρωτούσε η γυναίκα του ναυτικού,
-ούτε σώβρακο απαντούσε καμιά φορά κάνοντας χιούμορ και εννοώντας ότι ούτε γράμμα από το εσωτερικό δεν είχε η ερωτώσα.
Αν λάβαινε τηλεγράφημα οιαδήποτε ώρα έσπευδε να το παραδώσει στον παραλήπτη. Τα εναγωνίως αναμενόμενα τηλεγραφήματα ήταν αυτά που ανήγγειλαν την άφιξη κάποιου πλοίου στον λιμάνι προορισμού. Μετά τον στεναγμό ανακούφισης από την σύζυγο, ή τη μητέρα του ναυτικού, το δωράκι που δικαιολογημένα του έδινε ήταν ευπρόσδεκτο.
-Πάντα με το καλό Λούη, δηλαδή πάντα με την καλή είδηση του εύχονταν.
Γιατί δυστυχώς ήταν ενίοτε και άγγελος ναυαγίων, πνιγμών και θανάτων. Όταν τέλος της δεκαετίας του 50 μπήκαν σε κάποια σπίτια του χωριού τηλέφωνα, με μανιβέλα βέβαια, η σύνδεση με τον καλούμενο γινόταν ως εξής. Περιέστρεφες την μανιβέλα της συσκευής σου μερικές φορές και έτσι ακουγόταν κουδούνισμα στο χώρο που ήταν τοποθετημένος ο πίνακας του κέντρου στου Λούη. Αν δεν έψηνε καφέ ή δεν σερβίριζε εκείνη την ώρα, έσπευδε να δει ποιό φωτάκι άναβε στο ταμπλό, συνέδεε το βύσμα και χωρίς να ρωτήσει ποιός είσαι σε ρωτούσε με το μικρό σου όνομα τι θέλεις. Δέκα σπίτια το πολύ διέθεταν τηλέφωνο! Άρα η αναγνώριση ήταν εύκολη. Τού έλεγες με ποιόν θέλεις να σε συνδέσει και απλά έβαζε το φις που αντιστοιχούσε στην συσκευή σου στην υποδοχή του πίνακα που αντιστοιχούσε στο τηλέφωνο του καλούμενου. Απλά και εύκολα. Καμιά φορά υπήρχε συνακρόαση γι' αυτό ήσουν προσεκτικός για ότι έλεγες... Στις περιπτώσεις που γινόταν υπεραστική κλήση ακόμα και από το εξωτερικό, πάντοτε υπήρχε προειδοποίηση από τον καλούντα:
-Λούη, είμαι ο (τάδε), σε δυο ώρες να είναι η γυναίκα και η μάνα μου να τις μιλήσω...
Ο Λούης αναλάμβανε να τις ειδοποιήσει είτε ο ίδιος είτε στέλνοντας κάποιο παιδί το οποίο και κάποιο χαρτζιλίκι θα έπαιρνε για το ευχάριστο νέο. Περί τα μέσα τις δεκαετίας του 60 τα τηλέφωνα έγιναν αναλογικά, απέκτησαν επιλογέα, το γνωστό μας στρογγυλό καντράν και η συμμετοχή και παρεμβολή του Λούη έπαψε.
Μια αστεία ιστορία με ήρωα το Λούη είναι και η ακόλουθη:
Ένα απορρυπαντικό της εποχής, το ΟΜΟ, είχε κάνει μία διαφημιστική καμπάνια. Αν χτυπούσε το τηλέφωνό σου και αντί τα συνήθη εμπρός, λέγετε, ναι, απαντούσες ΟΜΟ, και τύχαινε να σε είχαν καλέσει από την εταιρεία που είχε αναλάβει την προώθηση του εν λόγω απορρυπαντικού, κέρδιζες ένα όχι ευκαταφρόνητο για την εποχή ποσόν. Η διαφημιστική καμπάνια κράτησε κάποιες εβδομάδες. Δεν γνωρίζω αν υπήρξε κάποιος τυχερός. Εκείνο που θυμάμαι είναι ότι ο συγχωρεμένος ο Λούης για αρκετά χρόνια, όταν κτυπούσε το τηλέφωνο, απαντούσε με την χαρακτηριστική του ένρινη φωνή.
-ΟΜΟ!!!!!
____________________________________________________________________________ (σημ. του Νικολού Εξαδάκτυλου)
(1) Πρόκειται για τον Μπεγλέρη Λινάρδο (Λούη) του Νικολάου (171) #1597 info. (2) Πολέμης Κώστας του Νικολάου (1413181) #1126 info (3) Χαζάπη Ευτυχία του Δημητρίου (Κουκούλα) (118) - info (4) Για να δείτε φωτογραφία από την ημέρα των εγκαινίων του καφενείου του Λούη πατήστε εδώ.
Επιστροφή στον κατάλογο των Λαογραφικών
|
|
|