|
Κείμενα από την παρουσίαση της 13ης Φεβρουαρίου 2013, στη Στέγη του Συνδέσμου Στενιωτών Ανδρου με θέμα “Η Στενιώτικη κοινωνία μέσα από τις φωτογραφίες που εσείς προσφέρατε”…
2. Πορτραίτα Στενιωτών και Στενιωτισσών
Στα Στενιώτικα, όπως άλλωστε και στα περισσότερα άλλα σπίτια, σημαντική θέση καταλάμβαναν οι φωτογραφίες - πορτραίτα σε μεγάλο πάντοτε μέγεθος - των προγόνων των κατοικούντων, οι οποίες ήταν πάντοτε κρεμασμένες σε κάδρα κυρίως στο σαλόνι του σπιτιού.
Η αποχώρηση του εικονιζόμενου προσώπου από τα εγκόσμια ήταν συνήθως η αφορμή για την σχετική στον τοίχο – όχι όπως τώρα στο Διαδίκτυο – ανάρτηση.
Πολλά πορτραίτα είχαν βγει σε φωτογραφεία της χώρας, της Αθήνας ή του Πειραιά, ακόμα και σε πόλεις του εξωτερικού. Αλλοτε πάλι οι φωτογραφίες αυτές προέρχονταν από κοινές φωτογραφίες οι οποίες μεγεθύνθηκαν κατάλληλα με ή χωρίς το κατάλληλο μοντάζ. Πολλές φορές τα πορτραίτα και οι λοιπές οικογενειακές φωτογραφίες είχαν και έντονα στοιχεία παρέμβασης, με στοιχειώδεις μεθόδους επέμβασης, πάντοτε με το χέρι, στα πρωτότυπα. Διορθώσεις στο σωματικό ύψος, τα ρούχα, γραβάτες οι οποίες δεν είχαν φορεθεί ποτέ από τους φωτογραφούμενους, αφαίρεση άσχετων λεπτομερειών ακόμα και προσώπων από τις αρχικές φωτογραφίες, ήταν συνηθισμένα φαινόμενα. Οι οδηγίες προς τον τεχνίτη που θα έκανε την επέμβαση ήταν γραμμένες στο πίσω μέρος της φωτογραφίας και πάντοτε σ’αυτές υπήρχε η λέξη «προσοχή»…
Υπάρχουν και οι μάλλον σπάνιες περιπτώσεις – που μαρτυρούν οικονομική άνεση ταυτόχρονα με υπερβολική αγάπη - πορτραίτων σε πίνακα ζωγραφικής που κατά κανόνα γινόταν από απλή φωτογραφία που δινόταν στον ζωγράφο.
Κάποιες φορές οι εικονιζόμενοι είχαν ύφος που δεν ήταν και τόσο ευχάριστο, ενίοτε και απόκοσμο. Εγώ μικρός απέφευγα να μπαίνω στο σαλόνι του σπιτιού μας εξαιτίας μιας φωτογραφίας του προπάππου μου Επαμεινώνδα Λογοθέτη που με τις μουστάκες και το γρουσούζικο ύφος του με κατατρόμαζε σαν παιδί…
|