|
Επιστροφή στον κατάλογο των Λαογραφικών
Λαογραφικά
Ιστορίες από τον πόλεμο, μέρος δεύτερο
6. Απάντηση Πυθίας!
(κείμενο του κου Κώστα Πολέμη(1))
Όπως είναι γνωστό, στη διάρκεια του δευτέρου παγκόσμιου πολέμου, πολλοί χωριανοί μας ναυτικοί, αποκλείστηκαν στο εξωτερικό. Ναυτολογημένοι οι περισσότεροι σε πλοία τα οποία συμμετείχαν σε νηοπομπές, μεγάλος αριθμός των οποίων τορπιλίστηκαν από Γερμανικά και Ιαπωνικά υποβρύχια .Ο φόρος αίματος που πλήρωσε το χωριό ήταν μεγάλος, όπως μαρτυρούν τα ονόματα που είναι χαραγμένα στο κενοτάφιο του νεκροταφείου. Τα θλιβερά νέα δεν έφταναν στο χωριό, λόγω αδυναμίας οποιασδήποτε μορφής επικοινωνίας όλα αυτά τα χρόνια. Η αγωνία των οικογενειών για την τύχη των δικών τους ανθρώπων, ήταν διαρκής και μεγάλη. Μετά την λήξη του πολέμου και την αποκατάσταση τω συγκοινωνιών, ο πρώτος χωριανός ναυτικός, κάποιος Νικολός έσκασε μύτη. Το νέο διαδόθηκε γρήγορα και πλήθος μητέρων, συζύγων, θυγατέρων, έσπευσαν στο σπίτι του, ελπίζοντας να μάθουν για την τύχη των δικών τους Για τούς περισσότερους δεν ήξερε τίποτα. Ρωτάει και η Μαρούλα για την τύχη του Μιχάλη του άνδρα της. Ο Νικολός γι’ αυτόν ήξερε ότι είχε πνιγεί, όταν το καράβι που δούλευε, τορπιλίστηκε στον Βόρειο Ατλαντικό.
- Νικολό για πε μου, μπα και ξέρεις ο Μιχάλης μου είναι καλά, ζει, μήπως τον έχεις νταμώσει σε κανένα λιμάνι;
Ο Νικολός δαγκώθηκε. Δεν ήθελε να είναι εκείνος που θα έφερνε το θλιβερό μαντάτο. Αλλά ούτε και να πει ψέματα. Αφού σκέφτηκε για λίγο απαντάει.
- Λοιπόν Μαρούλα, ΑΚΟΥΣΤΑ έχω, ότι τον έχω δεί.!!!!!!
________________________________________________________________________________________________________
(1) Πολέμης Κώστας του Νικολάου (1413181) #1126 info (2)Για να δείτε φωτογραφία του κενοταφίου του χωριού πατήστε εδώ.
Επιστροφή στον κατάλογο των Λαογραφικών
|
|
|