|
Επιστροφή στον κατάλογο των Λαογραφικών
Λαογραφικά
Μια ιστορία με την Αριάδνη(1) και την αδελφή της την Αννίκα(2).
(κείμενο του Νικολού Εξαδάκτυλου από μια διήγηση του κου Στρατή Δημ. Παλαιοκρασσά(4))
Η Αριάδνη (ή Αριάνθη) ήταν η μικρότερη αδελφή της προγιαγιάς μου της Ασημένιας Φαλαγκά του Νικολού (Πονηρού)(3). Νεαρή είχε αρρωστήσει σοβαρά, χειρουργήθηκε και έχασε το ένα νεφρό όπως και το μεγαλύτερο μέρος του στομάχου της. Εκτοτε είχε καχεκτική εμφάνιση, και το φαγητό της ήταν πάντοτε σε μικροποσότητες. Παρόλο που οι χωριανοί δεν της έδιναν καμία πιθανότητα να ζήσει μερικά ακόμη χρόνια μετά την επέμβαση της, κατάφερε να ξεπεράσει τα ενενήντα χρόνια. Για την ιστορία πέθανε άγαμος και στην κηδεία της κατά το έθιμο την είχαν ντύσει νύφη. Επειδή τότε οι γονείς της φαντάζονταν ότι δεν είχε και καμία ελπίδα να παντρευτεί, για να την εξασφαλίσουν την έστειλαν στην Κωνσταντινούπολη για να μάθει να γίνει μοδίστρα. Μαζί με την Αριάδνη στην Πόλη πήγε και η αδελφή της η Αννίκα, λίγο μεγαλύτερη από αυτήν σε ηλικία. Η έννοια της συνοδείας είχε σκοπό η μεγαλύτερη αδελφή να φροντίζει και να προσέχει τη μικρότερη ώστε αυτή να αφοσιωθεί με τη ραπτική και μόνο. Πραγματικά, η Αριάδνη στρώθηκε απερίσπαστη και έμαθε την τέχνη ώσπου κάποτε έφτασε η ώρα να τα μαζέψουν και να επιστρέψουν στις Στενιές. Τότε λοιπόν η Αννίκα ανακοινώνει στην Αριάδνη ότι αυτή θα παραμείνει στην Πόλη και ο λόγος ήταν ότι σκόπευε και να παντρευτεί εκεί. Το πράγμα θα ήταν μια συνηθισμένη ιστορία, πολλές Στενιώτισσες που πήγαν στην Πόλη για να εργασθούν (οι περισσότερες σαν οικιακές βοηθοί) παντρεύτηκαν εκεί (μερικές απέκτησαν και παιδιά εκτός γάμου), αλλά με την Αννίκα τα πράγματα ήταν εντελώς διαφορετικά. Ο καλός της δεν ήταν Ρωμιός αλλά Τούρκος... Η Αριάδνη γύρισε μόνη της στο χωριό, άνοιξε μοδιστράδικο, με την εργασία της δεν ήταν βάρος κανενός και μάλιστα πολλές Στενιώτισσες μαθήτευσαν στο εργαστήρι της και έγιναν και αυτές πετυχημένες μοδίστρες. Η άλλη όμως αδελφή, η Αννίκα έτυχε σκληρής μεταχείρισης από τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας της, γονείς και αδέλφια δηλαδή. Ο εξοστρακισμός της ήταν απόλυτος. Ποτέ δεν ειπώθηκε το όνομα της από τους υπόλοιπους. Αν κάποια φορά έπρεπε να την αναφέρουν, δεν έλεγαν το όνομα της αλλά χρησιμοποιούσαν τη δεικτική αντωνυμία «εκείνη» με την προφορά της εποχής:
-ετσείνη...
________________________________________________________________________ (1) Φαλαγκά Αριάδνη του Νικολού (1229) #3192 info (2) Φαλαγκά Αννίκα του Νικολού (122Β) - (είναι γνωστό ότι αναφέρεται και με το όνομα Ανέζα) (3) Φαλαγκά Ασημένια του Νικολού (1221) #460 (4) Παλαιοκρασσάς Στρατής του Δημητρίου (131572) #3209
Η Αννίκα δεν είχε καταγραφεί αρχικά στα οικογενειακά δέντρα από τον Επαμ. Λογοθέτη εξ αιτίας του εξοστρακισμού της από την οικογένεια της και την εξ αυτού άγνοια των μεταγενεστέρων. Πήρε το όνομα των δύο αδελφών της με το ίδιο όνομα που απεβίωσαν μικρές. Η Αννίκα γεννήθηκε το 1874 και η Αριάδνη το 1879.. Η ύπαρξη αυτής της Αννίκας, προτελευταίας κόρης του Πονηρού, επιβεβαιώθηκε από την καταγραφή της στο μητρώο θηλέων των Στενιών ετών 1869-1900.
Για να διαβάσετε ένα άλλο κείμενο για την Αριάδνη από τα «Στενιώτικα» του Γιώργη Φαλαγκά, πατήστε εδώ. Για να δείτε φωτογραφίες της Αριάδνης πατήστε εδώ, εδώ και εδώ.
Επιστροφή στον κατάλογο των Λαογραφικών
|
|
|