Η κορμπανιά.

επιστροφή στον κατάλογο

 

Η κορμπανιά ήταν μια μέθοδος για να οριστεί στα ομαδικά παιχνίδια του τύπου «ένας εναντίον των υπολοίπων» (π.χ. κρυφτό, κυνηγητό κλπ.) αυτός που τα φύλαγε, η «μάνα».

 

Αρχικά όλοι οι παίκτες σχημάτιζαν ένα κύκλο, έβλεπαν ο ένας τον άλλο και  κρατούσαν το καλό τους χέρι εμπρός από το στήθος τους με την παλάμη να βλέπει προς τα κάτω. Τότε άρχισαν να φωνάζουν ρυθμικά «κορ - μπα - νιά» και να κουνούν την παλάμη τους ταυτόχρονα πάνω κάτω. Με τη τελευταία συλλαβή όλοι ταυτόχρονα έστρεφαν ή όχι την παλάμη τους (με επιλογή ή στην τύχη ο καθένας) ώστε αυτή να βλέπει προς τα πάνω ή προς τα κάτω. Τότε γινόταν καταμέτρηση και έβλεπαν πόσοι είχαν τις παλάμες τους προς τα πάνω και πόσοι προς τα κάτω. Αν ο αριθμός ήταν ο ίδιος η διαδικασία επαναλαμβανόταν. Στην αντίθετοι περίπτωση αυτοί που ήταν περισσότεροι, ήταν οι τυχεροί και η διαδικασία επαναλαμβανόταν για τους υπόλοιπους έως ότου καταλήξουν σε έναν. Μερικές φορές η διαδικασία σταματούσε σε δύο, οπότε ένας από τους υπόλοιπους ονομαζόταν βοηθός (για να τελειώσει η διαδικασία) και το τελευταίο σκέλος της κορμπανιάς γινόταν ως εξής:  Οι τρεις παίκτες φώναζαν ρυθμικά «με του βοηθού το χέρι κερδίζει (ή χάνει)» και ο παίκτης που είχε την παλάμη του σαν του βοηθού κέρδιζε (ή έχανε). Η διαδικασία αυτή μπορεί να μην έβγαζε αμέσως αποτέλεσμα οπότε επαναλαμβανόταν και κάποτε τελείωνε.

 

Η κορμπανιά θεωρείτο μάλλον έντιμος τρόπος ορισμού της μάνας, σε αντίθεση με μεθόδους του τύπου «α-μπε-μπα-μπλον» που οι αριθμομνήμονες γνώριζαν εκ των προτέρων την κατάληξη.