Τα τσούνια

επιστροφή στον κατάλογο

 

Το παιχνίδι αυτό είναι μια παραλλαγή του bowling και παίζονταν στην πλατεία ή σε φαρδείς δρόμους του χωριού.

Ανήκει στα ανταγωνιστικά παιχνίδια του τύπου ομάδα εναντίον ομάδας. Το παιχνίδι αυτό μετά την κατοχή για άγνωστους λόγους έπαψε να παίζεται στο χωριό ενώ εξακολουθεί να παίζεται σε άλλα χωριά της Ανδρου μία φορά το χρόνο, κατά το απόγευμα του Πάσχα..

 

Τα τσούνια είναι παιχνίδι που απαιτεί κάποιον εξοπλισμό. Αυτός αποτελείται από οκτώ όμοια τσούνια, ένα ακόμα μεγαλύτερο και μία ξύλινη μπάλα από κορμό δέντρου, με ελλειψοειδές σχήμα που η μικρή διάμετρος ήταν περίπου 8-10cm κα η μεγάλη 14-18cm αντίστοιχα. Κάθε ένα από τα οκτώ τσούνια ήταν ξύλινο από ευθύγραμμο κλαδί δέντρου διαμέτρου 5-6 cm και μήκους 50cm περίπου. Η μία βάση του κυλινδρικού ξύλου ήταν προσεκτικά πριονισμένη ώστε αυτό να μπορεί να σταθεί όρθιο, ενώ η άλλη άκρη ήταν επίτηδες στρογγυλευμένη ή μυτερή, ώστε να στηρίζεται πάντοτε στην επίπεδη βάση. Το ένατο τσούνι είχε παρόμοιο σχήμα με τα άλλα οκτώ, αλλά το μήκος του ήταν μεγαλύτερο, περίπου 60cm και η διάμετρος του επίσης μεγαλύτερη, 7-8cm. Το τσούνι αυτό ονομαζόταν «Εννιάς».

Τα τσούνια τοποθετούνταν σε σχηματισμό τετραγώνου που βρίσκεται παράλληλα και σε απόσταση 10 μέτρων από τη γραμμή βολής η οποία έχει χαραχτεί στο έδαφος και από την οποία οι παίκτες κάθε ομάδας θα προσπαθούσαν να τα ρίξουν πετώντας τους την ξύλινη μπάλα. Η πρώτη γραμμή του τετραγώνου είχε τρία μικρά τσούνια σε απόσταση 50cm το ένα από το άλλο, η επόμενη πάλι τρία αλλά με τον εννιά στη μέση και σε απόσταση 50cm από την πρώτη σειρά και η τρίτη σειρά τα υπόλοιπα τρία τσούνια πάλι σε απόσταση 50cm από τη δεύτερη σειρά. Ετσι ο εννιάς βρισκόταν στο σημείο τομής των διαγωνίων ενός τετραγώνου πλευράς ενός μέτρου που στις γωνίες και τα μέσα των πλευρών του στέκονταν τα οκτώ μικρά τσούνια.

 

Το παιχνίδι αυτό παίζεται μεταξύ δύο ομάδων. Κάθε ομάδα μπορεί να έχει οπουδήποτε αριθμό παικτών, άσχετο με τον αριθμό παικτών της άλλης ομάδας. Δηλώνεται όμως η σειρά που θα παίξει κάθε παίκτης.

Μετά από κλήρωση ορίζεται ποια ομάδα θα παίξει πρώτη και ο παίκτης που έχει δηλωθεί πρώτος ρίχνει από τη γραμμή βολής. Στόχος είναι τα τσούνια και κερδίζει ένα πόντο για κάθε τσούνι που ρίχνει. Αν όμως καταφέρει να ρίξει μόνο τον εννιά, παίρνει εννέα πόντους και έχει το δικαίωμα να ξαναρίξει για να μαζέψει περισσότερους πόντους. Σε αντίθετη περίπτωση παραχωρεί τη θέση του στον επόμενο παίκτη της άλλης ομάδας. Κάθε φορά που κάποιος παίκτης ρίχνει τη μπάλα, τα εννέα τσούνια έχουν ξαναστηθεί στη θέση τους. Στόχος κάθε ομάδας είναι να πετύχει 51 πόντους ακριβώς, προσέχοντας στο τέλος να ρίξει τόσα τσούνια, όσα ακριβώς χρειάζονται (οπότε θεωρείται ότι κερδίζει το παιχνίδι). Αν περάσει τον αριθμό 51 «καίγεται» και η βαθμολογία της γυρνάει στο 31 από το οποίο συνεχίζει. Αν μια ομάδα καεί τρεις φορές τότε το παιχνίδι λήγει εις βάρος της.

 

Τα τσούνια είναι ένα αργό παιχνίδι που έχει ανατροπές (από το κάψιμο) και η επιδεξιότητα στο ρίξιμο της μπάλας παίζει σημαντικό ρόλο.

 

Στις Στενιές υπήρχαν και γυναικείες ομάδες,  καλύτερη δε θεωρούταν αυτή που αποτελούταν από τις Φαλαγκά Ειρήνη (Ρηνιώ) του Βασίλη (14351) #2017 info σύζ. Γιώργη Δημ. Παλαιοκρασσά, Φαλαγκά Ειρήνη του Ευστρατίου (Στρατήδαινα) (122Α2) #3195 info σύζ. Δημήτρη Νικ. Παλαιοκρασσά και Πολέμη Ευανθούλα του Δημήτρη (1412211) #1051 info σύζ. Σπύρου Σιγάλα, η οποία έπαιζε σε επίπεδο όσο οι καλύτερες ανδρικές.